Net zoals het zand de kleuren van het doek weerspiegelt, weerspiegelt de oceaan geluiden.
Niet de geluiden van het land echter, maar die vanuit de verte.
De geluiden van het Universum. Geen spraak, muziek of gevoelens, maar al dat andere, dat wij niet kunnen horen of begrijpen, wordt hier versterkt.
De oceaan ligt er veelal spiegelglad en rustig bij.
Als de golven van de oceaan echter breken, zingt de oceaan haar bijzondere lied.
Opmerkelijke muziek zonder tonen en toch vol geluiden.Niet vrolijk en blij of verdrietig klagend, maar alleen existerend.
De oceaan existeert en zingt het lied van de existentie.
Het geluid van knoppen die ontluiken, groeikracht die zachtjes stroomt, levenssap dat opstijgt in voorjaarsmoëe stammen, ijskristallen die zich vormen en sneeuw die valt.
Geluiden waar wij nooit aan denken of die we nooit horen, kunnen daar worden gevonden, in "Nefifre's diepe oceaan"
|